P-47 Thunderbolt crash

Het verhaal van Illikhoven speelt zich af in het najaar van 1944. Het is een spannende tijd voor de inwoners van de dorpen rondom Illikhoven, Roosteren, Susteren, Ohé en Laak en Stevensweert. Op 19 september waren reeds de eerste dorpen bevrijdt, zoals Obbicht en Grevenbicht. 29 September werden Illikhoven, Holtum en Nieuwstadt bevrijdt maar doordat de frontlijn ter hoogte van de vloedgraafbeek lag waren de dorpen als Susteren, Dieteren, Ohé en Laak en Stevensweert nog niet bevrijdt. Susteren werd pas bevrijdt op 17 januari 1945 en Ohé en Laak en Stevensweert moest er zelfs gewacht worden tot 19 januari 1945.

De Amerikaanse luchtmacht voerden overdag nog steeds missie uit om Duitse steden te bombarderen en alles uit te schakelen wat ze onderweg tegen kwamen om de infrastructuur van de Duisters te ontregelen. Bruggen, spoorwegen, treinen en fabrieken moesten het op vijandelijk gebied ontgelden en als er militaire voertuigen vanuit de lucht gelokaliseerd werden dan werden deze abrupt uitgeschakeld.

Op vrijdag 15 december 1944 in de ochtend vertrok het 412^e  Fighter Squadron van het 373^ste Fighter Group voor missie V89-7 naar het gebied Muntz in Duitsland (F-035652) . Ze vertrekken vanaf vliegveld A-89, Le Culot Airfield. Hedendaags is dit vliegveld nog steeds operationeel als luchtmachtbasis Bevekom in België nabij Brussel.

De koers die ze vliegen is 88 graden, richting Muntz. 2 Lt. Sheldon Reuter vliegt samen met 15 andere piloten in formatie richting Duitsland.

            

Lt. Sheldon vloog die dag met zijn P-47D-30RE Thunderbolt vliegtuig met registratienummer 44-20471. In zijn vliegtuig zat een motor Pratt & Whitney R2800-49 met serienummer FP-007253. Het was nevelig en het zicht was maximaal 4 km.

Aan boord van zijn P-47 zijn 8 Browning punt 50 mitrailleurs.

Bij het arriveren van het 379^ste Fighter Group in de buurt van het stadje Muntz voerden de P-47 Thunderbolts hun werkzaamheden uit en bombarderen de afgesproken doelen. Na het uitvoeren van hun missie besloten de P-47 Thunderbolts weer terug te keren naar hun thuisbasis.  De P-47 Thunderbolts zetten koers richting Nederland en begonnen in de lucht te reformeren. Het duurde altijd even voordat P-47 Thunderbolts weer aangesloten waren in formatie omdat de vliegtuigen tijdens een missie verspreidt raakte.

2nd. Lt. Sheldon Reuter en 1 Lt. William M. Miller zetten samen koers met hun P-47 Thunderbolts naar de rest van de Fighter Group. Al snel zagen ze hun leider vliegen van hun sectie en sloten aan.  Niet veel later werd hun kleine formatie door FLAK beschoten en 2nd. Lt. Sheldon Reuter werd geraakt. De onderkant van zijn P-47 Thunderbolt vloog meteen in brand. De FLAK stond waarschijnlijk opgesteld rondom Stevensweert.

2nd. Lt. Sheldon Reuter probeerde zijn vliegtuig onder controle te houden en maakte een stevige bocht  om de vlammen te laten doven, wat aanvankelijk lukte maar waarbij hij de aansluiting met de 4 mans formatie verloor.

1 Lt. William M. Miller zag alles vanuit zijn cockpit gebeuren. Hij vloog in de formatie maar maakte meteen een bocht om uit de formatie te komen en gaf vol gas richting het vliegtuig van Sheldon Reuter om hem op te vangen richting het Westen.

Vanuit de cockpit gebaarde 1 Lt. William M. Miller aan Sheldon Reuter dat hij naar links moest gaan draaien om de juiste richting en aansluiting te blijven houden met de formatie. William probeerde Sheldon via de radio te pakken te krijgen maar kreeg geen respons meer van hem. Toen hij goed in de cockpit keek zag hij dat Sheldon zijn vliegerhelm had afgedaan en dat hij het dak van zijn vliegtuig had opengeschoven. Op dat moment keek William vol in de zon (ze vlogen terug naar het Oosten) en veranderde zijn positie om beter zicht te houden op het vliegtuig van Sheldon. William trok zijn vliegtuig op om van hem vandaan te komen en dat moment trok het vliegtuig van Sheldon over zijn rug en zag William dat het vliegtuig hard in een veld terecht kwam. William zag geen parachute en de tijd was te kort geweest voor Sheldon om zich zelf in veiligheid te brengen. Het was toen 11:38 uur. Lt. Miller was ooggetuige van de crash en maakte hiervan later op de dag een getuigen report van toen hij veilig terug gekeerd was in Le Culot airfield. Tien dagen later, op 25 december 1944 kwam Lt. Miller zelf om het leven. Hij vloog die eerste kerstdag in de middag een missie waarbij hij een Duitse vrachtwagen wilde aanvallen en dook op de truck af om het met zijn bommen aan te vallen. Hij vloog te laag en raakte echter de truck met zijn vliegtuig omdat hij te laat optrok. Zijn vliegtuig ontplofte samen met de truc waarbij hij om het leven kwam.

Lt. Sheldon Reuter kwam neer in een weide in Illikhoven dat op dat moment al bevrijdt gebied was. Amerikaanse grondtroepen die in de buurt waren snelde naar de plek waar het vliegtuig was neergestort maar er resten niets anders dan de onfortuinlijk piloot aan de Ruytersdijk te begraven in de buurt van de plek waar hij neergestort was.

Het graf aan de Ruytersdijk heeft er tot 12 maart 1946 gelegen. In totaal 1 jaar, 5 maanden en 21 dagen.

 

Wat weten we van de piloot?

Sheldon Reuter wordt geboren op 7 oktober 1924 in Milwaukee in de staat Wisconsin in Amerika. Zijn vader is Lester Siegfried Reuter en zijn moeder Laverna Eleanora Knothe. Als hij geboren wordt is zijn vader 23 jaar en zijn moeder 19 jaar oud. Als Sheldon 4 jaar oud is wordt zijn oudste zus geboren Lila Lois Reuter. Sheldon ging in Milwaukee naar de vocational school, in het Nederlands is dit de vakschool. Later ging hij naar Wisconsin Lutheran school.                                                   

Op zijn 15^e woont hij in Waterford in de staat Wisconsin. Ze wonen dan aan de Waterford Wood Avenue nr. 18 samen met de ouders van zijn moeder. Zijn vader is postbode. Hij heeft dan de elementary (basis )school 7th grade afgerond.  Ze zijn protestanten. Ze wonen in hetzelfde huis als zijn grootvader en grootmoeder.

Ze wonen dan op de 10401 W. Villard Ave in Milwaukee. Als Sheldon 18 jaar oud is meld hij zich aan bij het Air Corps en gaat op 19 oktober 1942 in dienst bij de Amerikaanse luchtmacht. Hij heeft dan 1 jaar High School gevolgd. Hij tekent voor de duur van de oorlog plus 6 maanden. Zijn servicenummer wordt dan 0-1995981. Tijdens zijn missie ontvangt hij diverse medailles, onder andere Air Medal, 4 bronzen Service Stars en na zijn dood de Purple Heart medaille. Hij was 1,60 meter groot en zijn gewicht was 52 kilo.  Als bijbaantje werkte hij als verzorger van een tankstation en parkeerplaats.

 

Sheldon had op 19 oktober 1944 een ongeluk met zijn vliegtuig tijdens het taxiën op het vliegveld van Riemst  (A62)

Toen hij met een P47 met registratienummer 44-20135 wilde opstijgen voor een missie ging het fout. Hij was alleen lichtgewond.

Gedurende het najaar van 1944 verbleven de piloten van het squadron in Le Culot Airfield naast Louvain in België. De officieren van het 412 Fighter Squadron verbleven daar in het kasteel van Dongelberg en de piloten sliepen en woonden in de villa. Het kasteel lag een 10km afstand van het vliegveld alwaar hun P-47 vliegtuigen stonden opgesteld. Rondom het kasteel stonden diverse gebouwen en in het kasteel was een weeshuis ingericht. Hier woonden diverse weeskinderen maar ook kinderen waarvan de ouders niet meer voor hun konden zorgen. De piloten hadden dagelijks contact met deze kinderen.

 

Nadat hij in 1944 om het leven was gekomen bij een vliegtuigcrash in Nederland raakte zijn moeder opnieuw zwanger van een dochter. Sheldon‘s jongste zus, Shelley Reuter werd geboren in mei 1948.

In eerste instantie wordt Sheldon begraven naast zijn crashplek in Illikhoven. Op 12 maart 1946 wordt zijn lichaam opgegraven in Illikhoven en wordt hij overgebracht naar het War Cemetery in Margraten.

Op 18 juni 1948 geeft zijn moeder toestemming om hem te begraven op Wanderers Rest Cemetery in Milwaukee. Er wordt gekozen voor een bronzen gedenksteen. Ze wonen dan op de 10401 W. Villard Ave in Milwaukee.

Later wordt hij overgebracht naar Amerika en wordt hij begraven op het Wanderers Rest Cemetery in Milwaukee. Dit kerkhof staat ook wel bekend als het Lincoln Memorial Cemetery.      

 

Contact met de familie van de piloot:

In 2019 kom ik in contact met Tabitha Bilton Scott. Tabitha is de dochter van Colleen Lydon. De moeder van Colleen was Lila Louis Reuter, de zus van Lt. Reuter. Tabitha verteld me dat haar moeder Colleen niet meer leeft en dat ze nog goed kan herinneren dat haar oma altijd vertelde dat Sheldon een geweldige piloot schijnt geweest te zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij had hoog kunnen eindigen bij de luchtmacht als hij niet zo vroeg gestorven was.

Tabitha verteld me dat haar oma jaren na de dood van Sheldon ineens een klein zusje erbij kreeg. Dit was Shelley Reuter en zij woont in Florida. Shelley was dus ook de zus van Sheldon al heeft zij hem nooit gekend.

Tabitha brengt me in 2019 in contact met Shelley Reuter – Morgan. Shelley verteld me dat ze inderdaad na de oorlog geborgen is in 1948 en dat ze vernoemd is naar haar broer.

Shelly verteld mij dat het er altijd op geleken heeft dat Sheldon 6 jaar vermist is geweest. Ze kan zich nog herinneren dat Sheldon begraven werd in Milwaukee toen zij 2 jaar oud moet zijn geweest.

Ze weet er niets meer van behalve de 21 salut schoten. Dat heeft ze zich altijd herinnerd. In de tijd dat ze opgroeide was ze vaak alleen thuis en dan praatte ze tegen de foto van Sheldon die in de boekenkast stond.

De Saluut schoten werden altijd uitgevoerd door 7 geweren met 3 schoten bij ter aarde bestelling van een omgekomen militair.

Zijn vader, Lester Siegfried Reuter stierf op 17 oktober 1965 in Milwaukee, Wisconsin, hij is 64 jaar geworden.

Zijn moeder, La Verna Eleanora Knothe Reuter stierf op 2 februari 1990 in Waukesha County in Wisconsin, ze is 85 jaar geworden.

Shelley heeft nog altijd de brieven bewaard die Sheldon tijdens de oorlog aan zijn moeder heeft geschreven. Ze heeft ze nog nooit helemaal kunnen lezen omdat ze altijd moet huilen als ze aan de brieven begint.

Shelley verteld me dat de moeder van Sheldon een plakboek ooit gemaakt heeft over haar omgekomen zoon. Een paar dingen heeft ze met me gedeeld voor dit onderzoek waaronder een krantenknipsel over zijn herbegrafenis in Amerika. Verder stuurde ze me een foto van een brief van de burgermeester van New York uit 1949.                        

                        

Crashplaats in Illikhoven:

Mede hobby onderzoeker Michiel Beckers heeft me in dit onderzoek geholpen. Michiel heeft in het verleden als een eerder onderzoek gedaan naar deze vliegtuigcrash. De crashlocatie is hem aangewezen door een man uit Linne, Dhr. Boumans. Hij heeft in de oorlog het vliegtuig in Illikhoven zien liggen. Deze heer Boumans had hem al meerdere crashplekken aangewezen en die klopte allemaal dus deze locatie moet ook dan wel de juiste plek zijn. Echter zoals dat wel eens vaker gebeurd hebben we het allemaal druk en voordat we er erg in  hebben heeft de grensmaas consortium het gebied afgesloten en is er veel grond afgegraven. Onderzoek is dus niet meer mogelijk. Er lag aan de Ruijtersdijjk een witte boerderij en deze is voor het werk van het ontgrinden gesloopt. De P-47 Thunderbolt kwam zo'n 200 meter van deze boerderij in een veldperceel terrecht. Sheldon Reuter is aan het begin van het perceel aan de weg begraven voordat hij overgebracht werd naar Margraten. 

In de jaren 60/70 is op de locatie al eens grond afgegraven ivm grindwinning en is er gewone grond op de plek voor terug gekomen.

In Grevenbicht heeft Roy Jacobs een streekmuseum over de Tweede Oorlog in de Watermolenstraat. In het streekmuseum ligt een schenking van Bert van Didden uit Grevenbicht. Bert heeft het achterwiel geschonken op 15 oktober 2016 bij de onthulling van het Vickers Wellington X9978 gedenk plaquette. Het is het originele achterwiel van de P-47 Thunderbolt van Lt. Sheldon Reuter. Bert heeft mij in de zomer van 2016, ten tijden van het onderzoek naar de crash van de Vickers Wellington in Grevenbicht uitgenodigd bij hem thuis om zijn verhaal van vroeger te delen met mij. Bert verteld me dat hij zich kan herinneren dat zijn vader en oom vroeger uit de “Koeweide” in Grevenbicht, grenzend aan Illikhoven diverse vliegtuig onderdelen mee naar huis hadden genomen. Zo is er onder andere het achterwiel, de draagarm van het achterwiel en de loop van een van de machinegeweren meegenomen naar huis. Bert verteld dat diverse onderdelen gebruikt zijn om machines te maken voor in de werkplaats van zijn oom. Met de loop van het machinegeweer speelde Bert als klein kind. Nadat zijn oom gestorven was is het een en ander meegegeven aan het oud ijzer en de achterband is het enigste wat ze bewaard hebben. De vader van Bert heeft hem verteld dat onder andere de motor te groot en te zwaar was en dat deze naderhand samen met andere onderdelen in een kuil zijn gegooid waarnaar het gat dicht gemaakt werd met aarde en zand.

Jaren zijn we in de veronderstelling geweest dat het achterwiel van de neergestorte Vickers Wellington was maar na onderzoek bleek het een staartwiel van een P-47 Thunderbolt te zijn. Dit aan de hand van de afmetingen van de velg, de maat en het type band.             

Zo heeft wijlen Frits van Beek (Born) me in januari 2010 tijdens een interview over de neergestorte Vickers Wellington X9978 van Grevenbicht verklaard dat hij in december 1944 over de Ruitersdijk in Grevenbicht richting Illikhoven liep. Toen hij daar liep kwamen een stuk of 10 Amerikaanse jagers in formatie aanvliegen richting Grevenbicht. Uit het niets stortte een van deze vliegtuigen naar beneden. De andere piloten cirkelde nog een keer om de neergestorte vlieger, als ware een ere saluut voordat men verder vloog. Hij verklaarde dat het vliegtuig nabij een boerderij neerstortte. Ten tijden van het interview was ik niet bezig met dit onderzoek en heb ik helaas niet hier over doorgevraagd waardoor wellicht waardevolle informatie verloren is gegaan.

Wat staat er in de geschiedenisboeken beschreven:

Buchten van toen en nu, auteur Louis Houben (blz. 329 en 330): “in het boek staan een 10-tal namen van gesneuvelde militairen rondom Buchten. De laatste die genoemd wordt is Flight Officer Reuter, Sheldon, N. Deze Amerikaanse militair was begraven langs de Ruytersdijk alwaar hij met zijn vliegtuig was neergestort. Op 12 maart 1946 werd de aan de Ruytersdijk begraven flight-officer Sheldon N. Reuter in opdracht van het “American Graves Registration Command”naar het Amerikaanse oorlogskerkhof te Margraten vervoerd (naderhand overgebracht naar de U.S.A.)”.

De officiële lezing vanuit de SGLO (Studie Groep Lucht Oorlog) is dat de P-47 Republic Thunderbolt die in Illikhoven neer kwam toebehoort aan de Amerikaanse piloot Lt. Sheldon Reuter.