Op dinsdag 26 december 1944 was er geen tijd om kerst te vieren. Men was druk in de weer met het Ardennen offensief. Om 11:50 uur stegen vanaf vliegveld St. Truiden in België de de tot het 506 Fighter Squadron behorende P-47 jachtvliegtuigen op van de Amerikaanse luchtmacht. . Ze gingen op weg naar Houffalize in België om daar de Duitse troepen en stellingen aan te vallen. Clinton Winters Jr. vloog die dag met zijn P-47 Thunderbolt met serienummer 42-26465. 

De 23-jarige piloot Clinton Winters Jr. werd tijdens deze missie geraakt door vermoedelijk Duits Luchtafweergeschut (andere bronnen spreken van Amerikaans luchtafweergeschut) en kwam laag vliegend over Mechelen heen. De P-47 kwam brandend neer in Bissen in een stuk bos op zo'n tweehonderdenvijftig meter van de huidige golfbaan. De piloot had met de parachute een poging gewaagd om uit het brandende vliegtuig te springen maar blijkbaar was de afstand naar beneden te klein geweest waardoor zijn parachute geen tijd meer had om open te gaan. De piloot was op slag dood.

Hij lag in een weiland achter Hoeve de Pley op enige afstand van zijn vliegtuig. 

Uit zijn M.A.C.R. ( Missing Air Crew Report) 11993 viel op te maken dat hij en de andere piloten vertrokken waren vanaf hun vliegveld en dat ze een koers aanhielden van 158 graden. Het was in de lucht onbewolkt en op de grond hing een beetje mist. Dat zou ermee te kunnen maken hebben dat de piloot bij het verlaten van zijn vliegtuig niet goed de ondergrond had gezien en daarom te laat uit zijn vliegtuig was gesprongen.

Aan boord van zijn P-47 Thunderbolt had Clinton Jr. de beschikking over acht  boord mitrailleurs met punt 50 kaliber patronen. Het serienummer van zijn motor was 42-126495.

Om 13:15 uur werd Clinton Jr. nog vliegend in zijn toestel gezien door 1st. Lt. Carl S. Parsons.

1st. Lt. Carl S. Parsons verklaarde op 27 december 1944 het volgende:

"About 1300 hours on 26 december 1944 while on a squadron mission we were circling a target in Germany for preparation for bombing. I was leading the flight in with Lt. Winters was flying. Just before pealing off to make the run on the target I noticed that all my flight was intact. I was unable to locate Lt Winters after the bombing." 

In dezelfde de week dat Clinton Winters Jr. als vermist werd opgegeven kwam er een telefoontje van Amerikaanse soldaten die naar de kapitein van het 404de Fighter Group vroegen. De Amerikaanse militairen hadden een lichaam van een piloot gevonden en konden dit lichaam identificeren als zijnde Clinton Jr. De stoffelijke resten van hem werden later begraven op het War Cemetery Margraten vak G, rij 12 kruis 11.

Clinton Winters Jr. kwam uit Missouri, USA en werd geboren op 1 juni 1921. Zijn ouders waren Clinton Winters en Dallas Bostwick - Winters . Het gezin bestond uit vijf kinderen, drie zonen (William, Robert en Clinton Jr.) en twee dochters (Geneva en Mary). Clinton Winters Jr. volgde een opleiding tot gevechtspiloot en was enkele weken gelegerd geweest in Florida voordat hij in juli 1943 de oceaan overstak om deel te nemen aan de oorlog in Europa. Clinton was getrouwd en had een jong dochtertje.

 

In de jaren 90 deed hobbyonderzoeker Ron Putz (†) verslag van deze crash in zijn boek genaamd "Duel in de wolken".  Hij had de crashplek van deze P-47 Thunderbolt gevonden in een stuk ontoegankelijk bos en had het onderdeel van een zogenaamde gunbay accesdoor gevonden wat de crashsite voor deze P-47 Thunderbolt identificeerde. Jaren later zijn er nog vaker mensen met detectieapparatuur op de locatie aanwezig geweest waarbij ook diverse wrakstukken werden gevonden.

 

Op 24 juli 2018 onthulde men in Mechelen een plaquette die herinnert aan deze piloot. Ook werd er bij deze plaquette verwezen naar de crash van Hailfax DT694 die op deze website onder de plaats Mechelen staat beschreven.

 

In oktober 2021 kwam ik in contact met Anita Colen van Heemkunde Vereniging Mechelen. Zij wist me te melden dat er inmiddels diverse publicaties waren over vliegtuigcrashes in en rondom Mechelen. Toen ik Anita in 2021 bezocht in Mechelen bespraken we deze publicaties. In een gedenkboek "Herinneringen van een bevrijd dorp Mechelen"  dat uitgegeven was door de Heemkunde Vereniging Mechelen in 2019 wordt op pagina 55 een verhaal over deze vliegtuigcrash beschreven.

 

Hierin kwam Bernhard Kohl (1938-2020) aan het woord:

"Op zekere dag was ik samen met mijn buurjongen Lou Wenders van school op weg naar huis. We zagen een onbemande bommenwerper overkomen. Wij renden het gevaarte na: door het dorp, door Overgeul, naar de Suikerknip, door het bos. Daar zagen we opeens een dode soldaat liggen; een deel van de parachute over hem heen." Bernard beschreef precies hoe de militair erbij lag. Een beeld dat hij nooit vergat.

 

Ook was er een citaat van Sjef Franssen in het artikel opgenomen:
‘Mijn vriend is Caspar Lenoir (d’r Kes). We zaten in de klas bij meester Kuipers uit Maastricht. Soms was er school, maar vaak ook niet. De lokalen werden gestookt met kolenkachels. Als er geen kolen waren, vielen de lessen uit. Ik had vaker geen school dan wel.
We gingen ook kijken naar het neergestorte vliegtuig in de Bissen. We namen allerhande souvenirs mee. Maar we wisten ook dat we daar thuis niet mee aan konden komen. We graven in de Dal een kuil langs de kant van de weg met de bedoeling de spullen daar later weer op te graven. Dat is er nooit meer van gekomen.’

 

In november 2021 bezocht ik de crashplek om zelf onderzoek te doen. Het bos stond vol met hulstakken die enorm prikte en dit maakte dit inderdaad tot een ontoegankelijk stuk bos. Uiteindelijk vond ik een krater en dat bleek de crashlocatie te zijn van het vliegtuig. Rondom de crashplek was niets meer te vinden door de vele bezoekers die er al waren geweest. Echter, een stuk verder in het bos kwam ik toch wrakresten tegen die bij de impact van de crash een stuk verder terecht gekomen waren. Eigenlijk was alles wat je nog kon vinden in een zeer slechte staat. Door de jaren heen was het meeste geoxideerd en rot geworden. Van hetgeen wat ik nog vond waren maar een paar wrakstukjes bruikbaar die nog eventueel schoongemaakt konden worden. Dit leverde uiteindelijk ook nog bewijs op dat deze stukjes afkomstig waren van een P-47 Thunderbolt.

 

In begin 2022 bezocht ik Wim van der Hoeven (1937 - 2023) in Mechelen. Wim had jarenlang onderzoek gedaan naar de Tweede Wereldoorlog in de gemeente Gulpen- Wittem. In 2019 werd vijfenzeventig jaar bevrijding in de gemeente gevierd en hiervoor had platform 75 jaar bevrijding Gulpen- Wittem  "De bevrijdingskrant" samengesteld.

Wim had in de totstandkoming een aandeel hierin en er stond een verhaal van ooggetuige Louis Welders beschreven: " ik was dertien en zat in de achtste klas van de lagere school in Mechelen. Met enkele klasgenoten was ik op weg naar huis in Dal Bissen. Onderweg zagen we een oorlogsvliegtuig laag vliegend overkomen dat brandend neerstortte in het bos, tweehonderenvijftig meter van de golfbaan. In een weiland achter de Hoeve de Pley was de piloot terecht gekomen. We zagen hem liggen onder zijn parachute. Door de harde val had zijn lichaam een gat van ongeveer dertig cm in het weiland geslagen. Kennelijk had de parachute niet gewerkt of was hij te laat uit het vliegtuig gesprongen. Ik weet nog wel dat het in december was voor de kerstvakantie. ik heb de plaats waar het vliegtuig neerkwam nog vaak bezocht."

 

Zo kwam een einde aan het leven van een jonge Amerikaan, ver van huis en op Tweede Kerstdag....